Geschiedenis

Geschiedenis
Eeuwenlang wordt er in en rond de kerk in Ellecom begraven. In 1869 komt hier verandering in. Een nieuwe begrafeniswet schrijft nu binnen de bebouwde kom strengere regels voor. Er wordt vijf jaar de tijd gegeven om deze nieuwe regels uit te voeren. Dit lukt helaas niet en het oude kerkhof rond de kerk wordt in mei 1874 gesloten. Burgers zoeken naar een nieuwe plaats voor de doden. Graaf Bentinck van Middachten stelt dan grond ter beschikking, waarop onder architectuur van architect J. Brink Evers de huidige begraafplaats wordt ontworpen.

Nog in datzelfde jaar worden de eerste doden begraven. De begraafplaats wordt alleen opengesteld voor inwoners van Ellecom en De Steeg. Er is dus nooit veel begraven. Toch is er na ongeveer tachtig jaar uitbreiding nodig. Deze wordt gerealiseerd in 1956. Er vindt een uitbreiding plaats in de breedte en over de gehele lengte van de begraafplaats, die qua karakter goed aansluit bij het bestaande deel.

Karakter
Aan de zuidwestzijde wordt de begraafplaats begrensd door een trapsgewijs omhooglopende bakstenen muur (gemetseld in kruisverband en afgedekt door ezelsruggen, en voorzien van mooie knipvoegen). In deze muur bevindt zich de hoofdingang, een smeedijzeren draaihek en een kleine toegangspoort. Links van de ingang staat een bakstenen huisje, dat dienst deed als stallingsplaats voor de rouwkoets. Ter linkerzijde op de muur bevindt zich een stichtingssteen met namen van de commissieleden die in zo’n opmerkelijk korte tijd deze begraafplaats hadden weten te realiseren.

De begraafplaats, gelegen op een flauwe helling aan de rand van de Veluwezoom, kent een redelijk hoogteverschil, zowel in de lengte, als in de breedte. Monumentale – en kegelvormig gesnoeide beuken, die het brede grindpad in het midden begeleiden, lijken vanzelfsprekend over te gaan in de hoger gelegen bossen van de Veluwezoom. Veel bezoekers roemen de verstilde sfeer van de begraafplaats. De wijze van begraven en de bosrijke omgeving geven de begraafplaats een bijzonder karakter. Dit wordt nog versterkt door de vele hardstenen grafmonumenten, opgetrokken uit meestal sobere, grijze steen.